Dag alle Kim, Lee & Parks, jullie zijn leuk! ♥ ♥

Dagggg Zuid-Korea! Ik ga er proberen geen depressieve blog van te maken hoor jongens, want ik ga morgen naar Taiwan en vervolgens naar Sri Lanka, dus heb niets om over te klagen! Er komen nog zoveel genietmomentjes!

Eerst even vertellen over mijn week nog:
Vrijdag gingen we winkelen met Alessandro, Jean, Wendy en Oliverrr. Alles kerst en overal lichtjes. Zooo tof! Heeel gaaf! Ze doen echt veel meer aan kerst dan ik had verwacht, overal lampjes en de gebouwen versierd. Daarna gingen we Koreaans BBQ, jas/tas alles wordt in een zak onder de tafel gepropt, want je komt in één rook gebied terecht. De bakjes met eieren/worstjes/beef/pork/sla kwamen weer op tafel. Daarna gingen we stappen in Hongdae, leukleuk. Naar een soort van bar, de hele groep was er ongeveer bij, dus dat was super leuk! Terug in de taxi, reedt onze lieve man even 170, nou Yara en ik scheten ongeveer 83784 kleuren. Wat een idiooot. Heb het even hem verteld dat ik er niet zo van gediend was en toen ging hij 100 rijden. Top.

Het weekend verder lekker gechillt, wat geleerd, want we hadden maandag nog een tentamen. Oke niet echt geleerd, want we zaten meer te chillen en te ontspannen, maaar uiteindelijk de toetsen gehaald. Oke eentje gehaald. De andere is nog niet bekend, maar die telt toch niet mee (gelukkig). Het was een soort van goktest, hoe goed kan je gokken? Nou dat moet nog blijken.

Woensdag zijn we naar Incheon gegaan. Beetje rondgelopen in de Chinatown van Incheon. Allerlei souvenirs winkeltjes maar was super rustig, ondanks het mooi weer was! Vervolgens kwamen we bij een soort van kinderdorpje. Waar alle sprookjes op straat stonden, gekleurde huisjes (helaas niet van suiker) en allerlei muurtekeningen. Wauw, voelde me net in Disneyland. Als een kind zo blij. Vervolgens wilden we nog even het strand zien. Dus gingen we even dat aan iemand bij een informatie punt vragen. Die vertelde ons dat het veel te ver was, dus vroegen we hoelang? Tien minuten met de bus. DAT IS VER? Vervolgens zaten we in de bus. Werden we na vijf minuten door de buschauff eruit gegooid, want blijkbaar waren we er al? Niet ver dus.

We zijn letterlijk uitgewaaid en weggewaaid daar, maar zeker mooi om te zien. Mooie foto’s gemaakt (al zeg het ik het zelf) en lekker gechillt. Nog even nieuwe schoenen gefixt. Waar ik nu een beetje spijt van heb, aangezien we alle spullen aan het pakken zijn en morgen vertrekken. HELP. Goed we sturen ongeveer tien kilo naar huis en ik neem ongeveer 13/14 kilo mee op pad, dus het moet zeker goed komen!

Donderdag mocht Yara even kappertje spelen, want mijn haar is doooood en er zijn hier 83493 kappers in één straat. Dus ik kon niet kiezen, dus heeft Yara er even een stukje afgeknipt. Blij als een kind! Of ik kaal ben nu? Dat gaan jullie wel zien als ik terug ben! Daarnaast de laatste keer bij onze favoriete aardappeltent gegeten, selfie gemaakt met de bazin en uiteindelijk nog even bij onze favoriete pastatent gegeten. Jaje even wat selfies gemaakt en totziensss.

Donderdag, pizzzzzzzza. Oke vanavond dan echt iets Koreaans nog. Met wat meiden uit de klas gegeten, ga ze zeker missen. Wat een leuke meiden! Vervolgens uitgeweest tot een uur of zes vanochtend. En nu? Helemaal kapot, alle spullen bij elkaar proppen en dan vanavond nog een buddy party: “farewell party”.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Gekkkk dat het avontuur er dan op zit. Ik weet zeker dat ik morgen wat tranen ga laten vallen in het vliegtuig, maar dat ik neem ik mezelf niet kwalijk, alleen maar positief!

Wat een te gekkkkk land, de schoenen die worden gekocht in twee maten te groot, omdat ze dan makkelijker uit te trekken zijn. De gekste sokken die op iedere hoek van de straat te koop zijn. De koude koffie. De smakkende mensen. De zonder hand niezende mensen. Oke dit stukje cultuur ga ik zeker niet missen.

Wat ik wel ga missen, zijn de vriendelijke mensen, ondanks alles presteren gaat. Het beste is niet goed genoeg. Ik ken dat en heb respect voor deze mensen. De mensen die alles met twee handen aanpakken, je vriendelijke gedrag zeggen, naar je knikken of even naar je zwaaien. Het pittige eten (met chopsticks!) waar je tranen van krijgt en je vervolgens je neus niet mag snuiten, want dat hoort bij de Koreaanse cultuur. De cultuur waarbij de medewerkers niet eerder dan hun baas naar huis mogen en als de baas een drankje gaat doen? Dan gaan de medewerkers braaf mee, want ze mogen niet eerder naar huis. Het land waarbij het meeste wordt betaald bij credit card en het land waar het meeste plastische chirurgie wordt verricht. Een ooglid correct, een neuscorrectie. Het is allemaal heel normaal. Blinddates zijn ook de normaalste zaak van de wereld, zo zijn er ongeveer 2500 match bedrijven, ondanks kussen maar na een maand mag!

Nu ik wegga uit Zuid-Korea/Seoul kan ik dag tegen mijn vrijheid, van spullen die ik overal kan laten slingeren. Ik moet weer beter op mijn spullen gaan letten. Het klink wellicht wat naïef, maar Koreanen zijn zo braaf. Als je een telefoon op de tafel laat liggen, ze kijken er niet eens naar om. Tenzij je hem vergeet, dan rennen ze achter je aan om je telefoon terug te geven. Wauw. Wat een land. Ook als je hier met je tas open loopt, het kan allemaal in Zuid-Korea. Het is een prachtig land, veel groen in het midden en de steden zijn druk, maar ja wat is druk in relatie tot 18 miljoen mensen op een hoop? Ik ben gek op het groen/bergen in Zuid-Korea!!!

De “haaaatsjiii” zonder een hand voor hun mond en het open vallen van hun mond (smakken!) ga ik zeker niet missen. De rijst, kan ik wellicht ook even niet meer zien, maar denk dat ik het ook wel ga missen. AL DAT ETEN. Wat een attente mensen. Zo is de Koreaanse cultuur. Soms is het een apart land, met stil in gevecht nog Noord-Korea, de meest zwaar bewaakte grens en voor mij de meest bijzondere ervaring.

Dag alle Kim, Lee & Parks, jullie zijn leuk!
(en de trouwe volgens, reacties etcc...
SUPER LEUK! Dank daarvoor, jullie zijn oook leuk!!)
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥