Einde van de frustratie is inzicht!

Hoi lieve mensen,

Er is lezen veeel meer mensen meer dan ik had gedacht, wat een berichten opeens allemaal, van wie er meeleest. Hartstikke leuk!

Ik hoop dat dit het laatste is wat ik over de vakken vertel: Zitten we in de klas met een goed gevoel, bij het vak wat als eerste vast stond. Hij noemt alle Koreaanse namen op, ik hoor geen een keer TIMMERMAN of VAN, niet eens wat erop lijkt zegmaar… Top we staan dus niet op het lijstje van deze meneer. Hij legt het probleem bij ons en zegt dat we gisteren naar een kantoor hadden moeten gaan. Eventjes tot honderd geteld, hem geattendeerd op een miscommunicatie en dat we het zullen oplossen (meegaand hé). Dit probleem hebben we bij onze contact persoon neergelegd, na een half uur uitleggen, kregen we een koreaans papiertje, wat we moesten tekenen en de rest zou zei regelen. Opgelost!

We dachten vervolgens eventjes wat te printen. Computer in Koreaans! Je ziet zeg maar dit: 인쇄 of dit 이 컴퓨터 en wat plaatjes. Dus dan is het een grote gok, hoe je even een bestandje kan printen. Na wat gepruts het bestandje geopend, blijkt dat je een apart account moet hebben om te printen! Voordat we hier achter waren, stond Yara naar alle Koreanen te zwaaien om hulp, maar er bewoog niets of niemand.. Tot er een meisje vanuit de rij (die wij hadden veroorzaakt) tevoorschijn kwam en even hielp. Super attent! Naar aanleiding hiervan hebben we Sunny gevraagd om ons Koreaanse bijles te geven. Dit gaan we doen op dinsdag en donderdagochtend, wat een lieve vrouw. Dan kunnen we ons wellicht redden op bij de computer & printen.

In de klas gaat het vooral om presteren, discipline en meer doen dan eigenlijk moet heb ik het idee. De docent vroeg om een eindproduct van 30 pag. volgens een leerling wilde hij dan perse meer, rond de 35 bijv… In Nederland mag je absoluut niet meer dan 25(!) en hier willen ze JUIST dat je meer doet.. Gaan we doeehoen. Mensen die zich redden met Engels zijn bij ons in de projectgroep geplaatst, zodat we voldoende met elkaar kunnen communiceren.

Verder verwacht de docent dat leerlingen alles doen voor hem. Licht uit, aantekeningen.. Er werd zelfs een meisje gevraagd om de opdracht van Koreaans naar Engels te vertalen. We vroegen haar waarom ze dit accepteerde, omdat het in principe zijn baan is, want hij is toch de docent? Volgens haar mocht er abosluut geen nee worden gezegd en moest je doen wat er gevraagd werd. Arm kind! Vervolgens vroeg ik aan haar, of ze dat ook altijd ja zegt als een man/jongen haar mee uitvraagt. Haar reactie was, dat ze verlegen en soort angstig werd. Ik denk het dus wel, of ze vragen dat hier niet?

S’avonds PIZZZZZA. Daar was ik aan toe! Yara had best veel kleine munten, die zegmaar 0,0075 eurocent waard zijn. Wij dachten die geven we gewoon aan de serveerster, want we hebben er toch niets aan.. Nou ze pakte mijn hand met twee handen vast en zei nee, nee dit wil ik niet, dit hoeft niet. Volledige paniek. Dus ik die munten maar weer teruggenomen. Want ze kon het echt niet aannemen…

Volgende dag paleisje bekeken (wauw, blijf ze mooi vinden! Hoeveel ze ook op elkaar lijken), geskyped met de klas, alsof we tv/film zaten te kijken zonder popcorn, hartstikke leuk! Een deel van een SLC les meegedaan, tot we onze eigen les bijna waren vergeten en acute haast moesten in zetten… maar t was leuk om jullie even te zien jongens! (voor welke klasgenoten dit lezen)

In de avond wilden we graag ergens eten ‘iets met verschillende bakjes’ op tafel. We gingen naar een restaurantje waar Yara dit een keer had gezien, kon niet mis gaan zou je denken. Tot dat de kaart weer in het Koreaans was.. De mevrouw ook Koreaans, dus ben ik langs wat tafels gelopen (die al zaten te eten) en aan de hand hiervan een menu samengesteld, wat er prima uit zag en dat zijn we gaan eten. Nou alles wat we hadden was HEET. HEET. Maaar overleeft met een ijsje toe (helaas zonder spikkels, want dat had hij niet).

Vanochtend de eerste les Taekwando achter de rug. Allerlei gekke bewegingen met schreeuwende geluiden. Je benen zo ver gedraaid en gesterkt dat je er duizelig van wordt ongeveer. Ja weer is wat anders! Vervolgens nog een uur gebasketbald, veeelste fanatiek natuurlijk omdat we wilden winnen (ondanks die man af en toe zijn eigen regels had). Uiteindelijk met twee paarse koppen thuis gekomen en onder de douche afgekoeld.

Vanavond naar de N tower en het nachtleven in Seoul verder bewonderen!

Liefs X