Flying dutchhh
Door: Mar
Blijf op de hoogte en volg Mariëlle
29 November 2015 | Zuid-Korea, Seoel
Annyeonghaseyoooo!
Dat zegt iedereen direct tegen je. Welke supermarkt, restaurant, winkel ook binnenkomt! Hoe druk het is ook is ze hebben altijd wel even tijd om hallo te zeggen. Bij de meeste restaurants is er een knopje op tafel en als je dan de serveerster nog hebt, klik je die bel aan en dan hoor je een belletje gaan en komt er iemand naar je toe. Zou je net een hondje voelen, als ik bij een restaurant zou werken die dat zou hebben.
De bomen worden op school trouwens ingepakt in met een soort van riet. Ze zorgen hier echt goed voor de bomen, ze krijgen een lekker vachtje aan dat ze tot leven blijven. Verder twee toetsen deze week gehad. Marketing principles behaald met 78 punten! Hoe is het mogelijk…. Eentje kunnen we er laten vallen, dus in principe heb ik het vak behaald. Hophoppp.
Woensdag avond gingen we op z’n Koreaans barbequen, lekkkkkah. Dit was een uitje vanuit school voor alle internationale studenten. Was echt hartstikke gezellig. Hebben een drankspelletje daar gedaan, waarbij het draaide om de woorden: “Ya, No, Ima”. Allemaal heel ingewikkeld, maar als je het verkeerde woord zei, dan moest je drinken. Was lachen dus!
Volgende dag hartstikkke brak, dus savonds knock out in mijn bed. Gingen savonds met een Koreaans meisje uiteten. Zij wilde graag buitenlandse mensen leren kennen en liep haar toevallig tegen het lijf toen we in de file op de trap stonden op school. We hadden in ieder geval geluk dat ze er was, want we moesten in gesprek met onze huisbaas en ze stelde zelf voor of ze even moest mee gaan. Wat achteraf goed is geweest, want onze huisbaas kan geen woord Engels. Ze vertelde ons namelijk dat we de huur niet hadden betaald voor de volgende maand, terwijl we dit allemaal in het begin hebben afgelost. Wat bleek, ze haalde ons door de war met een Duits meisje wat hier ook woont. Toppp communicatie. Volgende stap was WIFI: die lag er weer eens uit.. Gelukkig was onze Koreaanse meid: Jenna bij ons, want die was zo slim dat zij de WIFI kon resetten.. één nadeel nu zit er geen code niets meer op, waardoor ik het idee heb dat de halve straat onze wifi gebruikt….Dus dat is een doel voor morgen.
De volgende dag was taekwando weer aan de beurt. Voelde me een echte flying Dutch. We moesten tegenover elkaar staan en dan een schop in de lucht geven, die man gaf je dan een duw dat je meer kracht had, nou je vloog bijna de lucht in!
Vrijdag naar de sauna geweest en uiteten met Duitse meid, Asenaa die er ook in dit complex woont. Ze wilden gaan eten bij een kiptent, maar die was nergens te bekennen, uiteindelijk zijn we bij een soort van McDonalds beland, wat hier “Moms Touch” heet.
Over de sauna: Ik nog nooit naar een sauna geweest, laat staan in Korea. Het was wel een beetje ongemakkelijk allemaal in het begin, allemaal naakte mensen bij elkaar, maar was echt ontspannen na de toetsen. Was totaal niet druk ook, dus prima! Vervolgens gaan stappen in Itaewon, dit is een gedeelte waar veel buitenlandse mensen komen. Ging stappen met Oliver en vier franse meiden, was een top avondje!
Zaterdag was ik hartstikke brak na twee uur slaap, maar wilde er toch even uit deze dag, want het was straaaalend weer. Yara was kockout, dus ben uiteindelijk alleen op pad gegaan. Ik stapte de deur uit en toen vroeg iemand wat aan mij, ik dacht ik heb weinig geslapen maar zie er niet direct uit als een Koreaanse vrouw toch? Ik had geen idee wat diegene vroeg, maar dacht dat het de weg was…. Ik ben naar een fort gegaan, ongeveer twee uur met metro en bus. Er was een muur om de stad, Suwon, heen met daarin een fort en verschillende paleizen. Prachtig! Heb de hele muur langs gelopen, wat ongeveer twee uur duurde. Bij het fort zelf was een mooi uitzicht over de stad, doordat het deze dag zo helder was, zag je alles precies! Bij het fort ontmoette ik wat mannetjes , waarmee ik een endje heb gelopen, Koreaanse mannen rond de veertig ongeveer. Ze vonden Nederland helemaal geweldig en waren er ongeveer 10 jaar geleden geweest. Ze vinden de mensen er mooi en aardig. Nou das een compliment voor Nederland. Heerlijk weer, dus zeker genoten van deze dag! Op de terugweg viel ik als een blok inslaap, want ik moest natuurlijk ook twee uur terug. Ik zat naast een mevrouw, net zo jong als mijn oma’s denk ik. Ik viel in het slaap en zij riep bij ieder station de naam van de halte. Het ging ongeveer zo: Zzzz…..DAEBANG… Zzzzz… YONGSAN…. Zzzz… NAMYEONG… en bij iedere halte schrok ik me rot, want dan stootte ze me aan en riep ze de naam. Wat bleek, ze wist natuurlijk niet waar ik eruit moest en was bang dat ik me zou verslapen, denk ik ?! Ik hoorde: SOOOOULLLL station en zei: “Gamsaaaahabina” en verliet volgens de metro.
Op tijd naar bed dus gegaan en zondag heeeeeerlijk uitgeslapen. Wat een leventje! Jean had zichzelf uitgenodigd en we gingen wat chillen en huiswerk maken.
Dinsdag gingen we naar een 24/7 restaurant/cafe, wat tot 1 uur open is, hier klopte iets niet? Maar goed, om een uur was het ook tijd om terug te gaan na die Sojuuu en drankspelletjes. Soort treincoupé waar we in zaten met twee deurtjes en plaats voor zes.
De volgende dag stonden pannenkoeken op het menuu! Leo (jongen uit Parijs), zou deze al eerder maken, maar toen ging het helaas niet door. Naa heeeerlijk gegeten. Donderdag komt proff Kim binnen bij de les met de vraag: is de pizza er al? Je zag allemaal allemaal vraagtekens boven iedereens hoofd verschijnen met hu pizza? Heeft hij gewoon pizza besteld, wat een held! Dit maakte me dag zeker goed en savonds naar de bioscoop toe. Eerst bij de verkeerde bioscoop aangekomen, na wat rennen waren we tien minuten te laat en zaten we dan met onze popcorn! Ja, genieten!
Dit weekend is ook zeker genieten, ben vrijdag na Taekwando vertrokken met Jean en Daniel naar Sokcho. Mari gaat op pad met een backpack voor 4 maanden en gaat op pad met een koffer voor 1 nacht? Dit konden Jean en Daniel niet geloven, achteraf waren ze zeker blij met die koffer, want alle spullen werden erin gedumpt. Sokcho is een plaats, wat ligt in het oosten van Zuid-Korea. Hier wonen ongeveer 80.000 mensen en is een mooi national park te vinden, daar gingen we voor!
Eerst was mijn plan om even Koreaans te leren in de bus, ik denk dat ik binnen een paar minuten knock out was, voor de 3 uur die we hebben afgelegd. Bij aankomst in het hostel ontmoetten we gelijk 2 mannen van een jaar 40, die elkaar ook net hadden ontmoeten. We gingen eerst naar de vismarkt. Het was goed te zien, dat dit allemaal vers was, want de ogen werden er voor je neus uitgehaald. Vervolgens gingen we Koreaans eten. Alle verschillende 30 bakjes kwamen weer op tafel en iedereen kon zijn eigen prakje samenstellen. Wat een verhalen, daarom zou ik zo van reizen. Al die verschillende culturen en verschillende verhalen. Een van de mannen was al een meer dan een half jaar op wereld reis en bleef nog een jaar rondreizen. Wauw! Na wat chillen en praten, moesten we dan echt gaan, want onze wekker zou om half zes gaan, omdat we de zon wilden zien opkomen.
De volgende dag paraat. Het zou ijskoud worden, dus: panty, check. Legging, check. Twee paar sokken, check. Een prachtig uitzicht over het warm met daarbij een opkomende zon, ook met mijn Koreaanse oogjes was dit duidelijk zichtbaar. Het national park was in één woord PRACHTIG. We gingen met een kabelbaan omhoog, waar je vervolgens ongeveer een kilometer een berg op kon lopen . Er lag sneeuw en ijs. Ik zag, voordat we de berg opgingen, dat de schoenspikes er al onder gingen, ik dacht is het zo glad? En bammmmm op het zelfde moment ging Jean onderuit. Dat begon al top… maar om nou niet te gaan, dan maar een paar blauwe plekken. Bij de berg aangekomen, was er een prachtig uitzicht over de andere bergen en begon nog een Koreaanse man tegen me te roepen want ik wilde natuuurlijk een mooie foto maken, maar blijkbaar stond ik daarvoor op een te eng punt. Goed de foto was gemaakt, ik knikte naar die man en hij was tevreden. Het zonnetje scheen prachtig, ondanks er veel wind stond, was het super mooi en zeker genieten! We hebben lekker gechillt op een steen in de zon en gekeken naar de mensen die onderuit gingen.
In het national park was ook een mooie rivier, wat bruggen en een mooie tempel te zien. Daarna zijn we terug gegaan naar de ‘stad’. Waar 80.000 mensen zouden moeten wonen, maar waar we er misschien 400 van hebben gezien? Waar deze bleven geen idee. Wat ik wel weet, is dat ik zo moest wennen aan de stilte. Dat je over straat kan lopen, zonder dat je om de seconde iemand moet ontwijken of dat er een paraplu in je gezicht perongeluk wordt gestoken. Ik vond het wel fijn even, die stilte. Was chill. Bij een lake ook nog even gezeten in het zonnetje genoten. Als laatste gingen we met een pondje over. Hierbij kwamen we uit, bij een klein dorpje, waar vroeger een drama serie was opgenomen. Dat konden ze nu ook zo doen, want er was letterlijk NIEMAND. Was zeker leuk om te kijken, allerlei verschillende muurschilderingen en overal wel iets te zien. Gisterenavond rond een uur of elf weer thuis gekomen. Helemaaaal gesloopt, maar zeker twee top dagen!
We dachten trouwens geen verwarming te hebben, kom ik gisteren trouwens. WARMTE! Gelukje dus.
Nog een grapppig dingetje om af te sluiten: Iedere keer als ik hier koffie bestel krijg ik een zwart rond apparaatje mee wat gaat trillen als het klaar is. Anders zijn ze bang voor een rij ofzo? Het lijkt soms alsof de bonen nog geplukt moeten worden, niet dat het erg is, heb alle tijd, maar waarom bij zulke kleine dingen zelfs zo een kastje meegeven? Dat zal wel iets Koreaans zijn…
Veeeel liefs van de Koreaanse Mari. X
Dat zegt iedereen direct tegen je. Welke supermarkt, restaurant, winkel ook binnenkomt! Hoe druk het is ook is ze hebben altijd wel even tijd om hallo te zeggen. Bij de meeste restaurants is er een knopje op tafel en als je dan de serveerster nog hebt, klik je die bel aan en dan hoor je een belletje gaan en komt er iemand naar je toe. Zou je net een hondje voelen, als ik bij een restaurant zou werken die dat zou hebben.
De bomen worden op school trouwens ingepakt in met een soort van riet. Ze zorgen hier echt goed voor de bomen, ze krijgen een lekker vachtje aan dat ze tot leven blijven. Verder twee toetsen deze week gehad. Marketing principles behaald met 78 punten! Hoe is het mogelijk…. Eentje kunnen we er laten vallen, dus in principe heb ik het vak behaald. Hophoppp.
Woensdag avond gingen we op z’n Koreaans barbequen, lekkkkkah. Dit was een uitje vanuit school voor alle internationale studenten. Was echt hartstikke gezellig. Hebben een drankspelletje daar gedaan, waarbij het draaide om de woorden: “Ya, No, Ima”. Allemaal heel ingewikkeld, maar als je het verkeerde woord zei, dan moest je drinken. Was lachen dus!
Volgende dag hartstikkke brak, dus savonds knock out in mijn bed. Gingen savonds met een Koreaans meisje uiteten. Zij wilde graag buitenlandse mensen leren kennen en liep haar toevallig tegen het lijf toen we in de file op de trap stonden op school. We hadden in ieder geval geluk dat ze er was, want we moesten in gesprek met onze huisbaas en ze stelde zelf voor of ze even moest mee gaan. Wat achteraf goed is geweest, want onze huisbaas kan geen woord Engels. Ze vertelde ons namelijk dat we de huur niet hadden betaald voor de volgende maand, terwijl we dit allemaal in het begin hebben afgelost. Wat bleek, ze haalde ons door de war met een Duits meisje wat hier ook woont. Toppp communicatie. Volgende stap was WIFI: die lag er weer eens uit.. Gelukkig was onze Koreaanse meid: Jenna bij ons, want die was zo slim dat zij de WIFI kon resetten.. één nadeel nu zit er geen code niets meer op, waardoor ik het idee heb dat de halve straat onze wifi gebruikt….Dus dat is een doel voor morgen.
De volgende dag was taekwando weer aan de beurt. Voelde me een echte flying Dutch. We moesten tegenover elkaar staan en dan een schop in de lucht geven, die man gaf je dan een duw dat je meer kracht had, nou je vloog bijna de lucht in!
Vrijdag naar de sauna geweest en uiteten met Duitse meid, Asenaa die er ook in dit complex woont. Ze wilden gaan eten bij een kiptent, maar die was nergens te bekennen, uiteindelijk zijn we bij een soort van McDonalds beland, wat hier “Moms Touch” heet.
Over de sauna: Ik nog nooit naar een sauna geweest, laat staan in Korea. Het was wel een beetje ongemakkelijk allemaal in het begin, allemaal naakte mensen bij elkaar, maar was echt ontspannen na de toetsen. Was totaal niet druk ook, dus prima! Vervolgens gaan stappen in Itaewon, dit is een gedeelte waar veel buitenlandse mensen komen. Ging stappen met Oliver en vier franse meiden, was een top avondje!
Zaterdag was ik hartstikke brak na twee uur slaap, maar wilde er toch even uit deze dag, want het was straaaalend weer. Yara was kockout, dus ben uiteindelijk alleen op pad gegaan. Ik stapte de deur uit en toen vroeg iemand wat aan mij, ik dacht ik heb weinig geslapen maar zie er niet direct uit als een Koreaanse vrouw toch? Ik had geen idee wat diegene vroeg, maar dacht dat het de weg was…. Ik ben naar een fort gegaan, ongeveer twee uur met metro en bus. Er was een muur om de stad, Suwon, heen met daarin een fort en verschillende paleizen. Prachtig! Heb de hele muur langs gelopen, wat ongeveer twee uur duurde. Bij het fort zelf was een mooi uitzicht over de stad, doordat het deze dag zo helder was, zag je alles precies! Bij het fort ontmoette ik wat mannetjes , waarmee ik een endje heb gelopen, Koreaanse mannen rond de veertig ongeveer. Ze vonden Nederland helemaal geweldig en waren er ongeveer 10 jaar geleden geweest. Ze vinden de mensen er mooi en aardig. Nou das een compliment voor Nederland. Heerlijk weer, dus zeker genoten van deze dag! Op de terugweg viel ik als een blok inslaap, want ik moest natuurlijk ook twee uur terug. Ik zat naast een mevrouw, net zo jong als mijn oma’s denk ik. Ik viel in het slaap en zij riep bij ieder station de naam van de halte. Het ging ongeveer zo: Zzzz…..DAEBANG… Zzzzz… YONGSAN…. Zzzz… NAMYEONG… en bij iedere halte schrok ik me rot, want dan stootte ze me aan en riep ze de naam. Wat bleek, ze wist natuurlijk niet waar ik eruit moest en was bang dat ik me zou verslapen, denk ik ?! Ik hoorde: SOOOOULLLL station en zei: “Gamsaaaahabina” en verliet volgens de metro.
Op tijd naar bed dus gegaan en zondag heeeeeerlijk uitgeslapen. Wat een leventje! Jean had zichzelf uitgenodigd en we gingen wat chillen en huiswerk maken.
Dinsdag gingen we naar een 24/7 restaurant/cafe, wat tot 1 uur open is, hier klopte iets niet? Maar goed, om een uur was het ook tijd om terug te gaan na die Sojuuu en drankspelletjes. Soort treincoupé waar we in zaten met twee deurtjes en plaats voor zes.
De volgende dag stonden pannenkoeken op het menuu! Leo (jongen uit Parijs), zou deze al eerder maken, maar toen ging het helaas niet door. Naa heeeerlijk gegeten. Donderdag komt proff Kim binnen bij de les met de vraag: is de pizza er al? Je zag allemaal allemaal vraagtekens boven iedereens hoofd verschijnen met hu pizza? Heeft hij gewoon pizza besteld, wat een held! Dit maakte me dag zeker goed en savonds naar de bioscoop toe. Eerst bij de verkeerde bioscoop aangekomen, na wat rennen waren we tien minuten te laat en zaten we dan met onze popcorn! Ja, genieten!
Dit weekend is ook zeker genieten, ben vrijdag na Taekwando vertrokken met Jean en Daniel naar Sokcho. Mari gaat op pad met een backpack voor 4 maanden en gaat op pad met een koffer voor 1 nacht? Dit konden Jean en Daniel niet geloven, achteraf waren ze zeker blij met die koffer, want alle spullen werden erin gedumpt. Sokcho is een plaats, wat ligt in het oosten van Zuid-Korea. Hier wonen ongeveer 80.000 mensen en is een mooi national park te vinden, daar gingen we voor!
Eerst was mijn plan om even Koreaans te leren in de bus, ik denk dat ik binnen een paar minuten knock out was, voor de 3 uur die we hebben afgelegd. Bij aankomst in het hostel ontmoetten we gelijk 2 mannen van een jaar 40, die elkaar ook net hadden ontmoeten. We gingen eerst naar de vismarkt. Het was goed te zien, dat dit allemaal vers was, want de ogen werden er voor je neus uitgehaald. Vervolgens gingen we Koreaans eten. Alle verschillende 30 bakjes kwamen weer op tafel en iedereen kon zijn eigen prakje samenstellen. Wat een verhalen, daarom zou ik zo van reizen. Al die verschillende culturen en verschillende verhalen. Een van de mannen was al een meer dan een half jaar op wereld reis en bleef nog een jaar rondreizen. Wauw! Na wat chillen en praten, moesten we dan echt gaan, want onze wekker zou om half zes gaan, omdat we de zon wilden zien opkomen.
De volgende dag paraat. Het zou ijskoud worden, dus: panty, check. Legging, check. Twee paar sokken, check. Een prachtig uitzicht over het warm met daarbij een opkomende zon, ook met mijn Koreaanse oogjes was dit duidelijk zichtbaar. Het national park was in één woord PRACHTIG. We gingen met een kabelbaan omhoog, waar je vervolgens ongeveer een kilometer een berg op kon lopen . Er lag sneeuw en ijs. Ik zag, voordat we de berg opgingen, dat de schoenspikes er al onder gingen, ik dacht is het zo glad? En bammmmm op het zelfde moment ging Jean onderuit. Dat begon al top… maar om nou niet te gaan, dan maar een paar blauwe plekken. Bij de berg aangekomen, was er een prachtig uitzicht over de andere bergen en begon nog een Koreaanse man tegen me te roepen want ik wilde natuuurlijk een mooie foto maken, maar blijkbaar stond ik daarvoor op een te eng punt. Goed de foto was gemaakt, ik knikte naar die man en hij was tevreden. Het zonnetje scheen prachtig, ondanks er veel wind stond, was het super mooi en zeker genieten! We hebben lekker gechillt op een steen in de zon en gekeken naar de mensen die onderuit gingen.
In het national park was ook een mooie rivier, wat bruggen en een mooie tempel te zien. Daarna zijn we terug gegaan naar de ‘stad’. Waar 80.000 mensen zouden moeten wonen, maar waar we er misschien 400 van hebben gezien? Waar deze bleven geen idee. Wat ik wel weet, is dat ik zo moest wennen aan de stilte. Dat je over straat kan lopen, zonder dat je om de seconde iemand moet ontwijken of dat er een paraplu in je gezicht perongeluk wordt gestoken. Ik vond het wel fijn even, die stilte. Was chill. Bij een lake ook nog even gezeten in het zonnetje genoten. Als laatste gingen we met een pondje over. Hierbij kwamen we uit, bij een klein dorpje, waar vroeger een drama serie was opgenomen. Dat konden ze nu ook zo doen, want er was letterlijk NIEMAND. Was zeker leuk om te kijken, allerlei verschillende muurschilderingen en overal wel iets te zien. Gisterenavond rond een uur of elf weer thuis gekomen. Helemaaaal gesloopt, maar zeker twee top dagen!
We dachten trouwens geen verwarming te hebben, kom ik gisteren trouwens. WARMTE! Gelukje dus.
Nog een grapppig dingetje om af te sluiten: Iedere keer als ik hier koffie bestel krijg ik een zwart rond apparaatje mee wat gaat trillen als het klaar is. Anders zijn ze bang voor een rij ofzo? Het lijkt soms alsof de bonen nog geplukt moeten worden, niet dat het erg is, heb alle tijd, maar waarom bij zulke kleine dingen zelfs zo een kastje meegeven? Dat zal wel iets Koreaans zijn…
Veeeel liefs van de Koreaanse Mari. X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
