Lerenlerenleren....
Door: Koreaanse Mari
Blijf op de hoogte en volg Mariëlle
20 Oktober 2015 | Zuid-Korea, Seoel
Hoe is het daar in het mooie Nederland? Hier is de toets week begonnen...
Dat heb ik geweten ook. Ik dacht ga na school nog even een presentatie in mijn hoofd prenten. Drie woorden: WAT EEN DRUKTE. Het was half acht? En nog zaten overal mensen te leren/lezen/typen. Ze gaan vast allemaal voor een A+ (10). Tenminste dat hoop ik, anders doe ik iets fout. De bieb is tot twaalf uur open en zelf in het weekend, je kan dus zeg maar wonen op school. Er slapen er ook heel wat hoor in die bieb, er staan banken en dan liggen ze languit daar. Daarnaast, stil dat het is. In Nederland op school, krijgen we dat echt niet voor elkaar denk ik. Het gaat allemaal vanzelf. Je hoort alleen de koek/snoep/voedsel papiertjes en koffie. Vooral veel koffie. Koude koffie.
Maandag was het dan zover. Toets van Paultje, proff. Kim. Viel me reuze mee vergeleken met die marketing toets. Dat was al een opluchting, of ik het heb gehaald durf ik niet te zeggen, maar dat zien we vanzelf. Het kost deze man 2,5 week om het na te kijken, dus het geduld wordt op de proef gesteld. Om de toets maar te vergeten zijn we naar een inimini restaurantje gegaan. Er was een grote trap naar beneden, waarbij je je hoofd tegen het plafond stootte. Het was of een wrap (met verschillende sauzen) of twee verschillende soorten pasta. Wat een menu, deze waren wel erg gespecialiseerd, maar op z’n minst proberen! Wrap besteld, mmmm.. Engeltje op je tong zou Romy/Roma zeggen.
De volgende dag vroeg de handsome man, dat is de man van Marketing Principles, omdat we denken dat alle dames in de klas deze man mooi vinden, ondanks hij OER verwaand is en zichzelf heeeel wat vind, maar dat even terzijde. Hij vroeg de klas (expliciet de Koreaanse leerlingen) waarom ze voor een vak kozen, wat in het Engels werd gegeven en niet in het Koreaans. Het bleef maar stil. Yara en ik keken elkaar aan, oké, waarom geeft niemand antwoord. Wat bleek: in een Koreaanse klas kan 30% van de leerlingen het cijfer: “A+” (10) behalen. Bij een vak wat in het Engels wordt gegeven mag 50% van de leerlingen een A+ bepalen. Dit betekent: als je alles goed hebt en je wordt als laatste nagekeken, en de helft heeft al een A+ behaald, dan krijg jij geen A+. Naaaa mijn klomp brak. Dat is toch vreemd?! Daarom zaten de meesten hier (waarschijnlijk), omdat ze hier meer kans hebben op een A+, maar goed dat wij niet voor die A+ gaan dan, in het voordeel voor de rest.
Donderdag stond een presentatie op ons te wachten. Spanning en sensatie, over Holland Casino. Zenuwenzenuwen, maar uiteindelijk beter gedaan dan verwacht. Doood eng natuurlijk en ik maar denken dat die halve klas lastig Engels kon, nou het kwam er bij sommige vloeiend uit! Ik was in ieder geval trots op Yari & ik. Ik denk dat Paul ook tevreden was, ondanks hij zei: Okay, Okay. Good, Good. Hij ligt er denk ik ook aan wat dag hij heeft.
De week van de zenuwen, want vrijdag was Taekwondo, ja jullie denken ooooo taekwando waarschijnlijk. Nou we moeten daar een praktijk voor doen, met 6 studenten tegelijk een beetje schreeuwen en schoppen. Het begint dan bijvoorbeeld met: “AREE MAKIE, HEADSJON MAKIE, MOEMTON MAKIE” en dan nog wat pasjes erbij. Het was zeker een uitdaging, want een meid voor mij sloeg wat passen over, waardoor ik daarin half meeging. Dus ik ben benieuwd! Volgende week gaan we hiken met de man van Taekwondo, niet verplicht. We zijn dan een dag vrij en hij wilde graag een bergje beklimmen. Top, we are in!
Van de week kwam ik een mooie/gekleurde foto tegen op Facebook, toevallig was deze in Seoul gemaakt. Dus wij dachten, hier gaan we een kijkje nemen! Ieder half uur ongeveer komen er waterstralen uit de brug en dan zijn deze verlicht. Het was ongeveer een drie kwartier lopen vanaf de metro (wat een rond end was!). Eindelijk aangekomen bij de ‘brug van de foto’, viel dit enorm tegen. Er was kleur, maar zoveel kleur. Nee, totaal niet. Ondanks dat we zijn er geweest, we weten ook gelijk weer wat Photoshop met een foto kan doen en door de wandeling blijven we vast soepel.
Van het weekend, lerenlerenleren. Ik kom terug als een Koreaans studiebol jongens, moet alleen nog even koude koffie leren drinken. De handsome man van marketing had ons verteld, dat vandaag de lastigste toets zou komen. Nou voor degene die mij een beetje kennen, ik leg de lat al hoog en bij deze woorden nog hoger. Dus dit was een weekend leren, met af en toe een pauze. Zaterdag in de pauze even naar een markt gegaan, wat het zo druk was, geen links rechts kennende (natuurlijk)veel telefoons, waardoor er iedere minuut wel iemand tegen je aanliep. Yara had een riem gekocht, alleen deze moest nog wat kleiner worden gemaakt. Die man knip er zo een stuk af, wij keken stockerend toe. Uiteindelijk draait hij weer een schroefje er terug in en zag de riem er helemaal top uit, wat me enorm verbaasde! Daarnaast waren er winkeltjes die ALLEEN MAAR paraplu's verkochten. Hoe kan je dan blijven bestaan... En flink veel winkeltjes met bondjassen, sjaals en handschoenen. Daarnaast staat de sneeuwschuiver hier ook al in de hal! Zou het opeens min tien worden ofzo? Of zijn ze niets gewend? We wachten het af...
Maandag hadden we Strategisch management. Dit krijgen we van een beetje bolle, grijsharige, van ongeveer 65 jaar. Het is geen handsome man, laten we het daarop houden, maar wat een creativiteit, geheugen en kennis heeft deze man! Hij begint iedere les met ongeveer een uur over het nieuws. Na dit uur vroeg Yara nog wat dingetjes, waardoor we nog een half uur over het nieuws, landen, wereld en mensen hebben gepraat. Ook over Nederland, zo vind hij Nederlandse mensen vooral innovatief, eigenwijs en schetste hij even en beeld over Nederlanders die naar Duitsland gingen. Dat Nederlanders altijd met hun eigen tent of caravan op pad, een voorraad voedsel meenemen, wat rondkijken en vervolgens weer vertrekken. Nou Yara en ik moesten direct lachen, want we herkenden die beeld gelijk natuurlijk.
Vandaag was de toets. Oordoppen maar meegenomen dit keer, want de helft staat op na een half uur heb ik het idee... Laat ik er verder één ding over zeggen, de meneer heeft niet gelogen. Het was een lastige toets, eeuwige toepassingsvragen. Het lijkt wel alsof hij soms onze Engels wil testen door woorden te gebruiken wat het boek ook niet gebruikt. Wederom waren het weer 50 vragen, 5 antwoordmogelijkheden en anderhalf uur de tijd om er doorheen te komen. Nou dat is killing, killing, killing!
Naaaa, ik wat nu toch zag van de week! Gaan ze een lijn (op de straat, op een autoweg) opnieuw verven. In Nederland zit er iemand op een machine en rijdt die over de lijn heen en bam de lijn is er. Hier gaat het alsvolgt: vier mannetjes om een karretje, eentje met een stok met verf eraan, eentje die legt een touwtje neer langs de lijn, eentje die staat naar het verkeer te seinen en de laatste stond geloof ik wat aanwijzingen te geven. Wauw heb echt vol verbazing toegekeken…
En nu eerst na dit slopende tentamen, WIJN!
Veel liefde vanuit Seoul naar Nederland X
Dat heb ik geweten ook. Ik dacht ga na school nog even een presentatie in mijn hoofd prenten. Drie woorden: WAT EEN DRUKTE. Het was half acht? En nog zaten overal mensen te leren/lezen/typen. Ze gaan vast allemaal voor een A+ (10). Tenminste dat hoop ik, anders doe ik iets fout. De bieb is tot twaalf uur open en zelf in het weekend, je kan dus zeg maar wonen op school. Er slapen er ook heel wat hoor in die bieb, er staan banken en dan liggen ze languit daar. Daarnaast, stil dat het is. In Nederland op school, krijgen we dat echt niet voor elkaar denk ik. Het gaat allemaal vanzelf. Je hoort alleen de koek/snoep/voedsel papiertjes en koffie. Vooral veel koffie. Koude koffie.
Maandag was het dan zover. Toets van Paultje, proff. Kim. Viel me reuze mee vergeleken met die marketing toets. Dat was al een opluchting, of ik het heb gehaald durf ik niet te zeggen, maar dat zien we vanzelf. Het kost deze man 2,5 week om het na te kijken, dus het geduld wordt op de proef gesteld. Om de toets maar te vergeten zijn we naar een inimini restaurantje gegaan. Er was een grote trap naar beneden, waarbij je je hoofd tegen het plafond stootte. Het was of een wrap (met verschillende sauzen) of twee verschillende soorten pasta. Wat een menu, deze waren wel erg gespecialiseerd, maar op z’n minst proberen! Wrap besteld, mmmm.. Engeltje op je tong zou Romy/Roma zeggen.
De volgende dag vroeg de handsome man, dat is de man van Marketing Principles, omdat we denken dat alle dames in de klas deze man mooi vinden, ondanks hij OER verwaand is en zichzelf heeeel wat vind, maar dat even terzijde. Hij vroeg de klas (expliciet de Koreaanse leerlingen) waarom ze voor een vak kozen, wat in het Engels werd gegeven en niet in het Koreaans. Het bleef maar stil. Yara en ik keken elkaar aan, oké, waarom geeft niemand antwoord. Wat bleek: in een Koreaanse klas kan 30% van de leerlingen het cijfer: “A+” (10) behalen. Bij een vak wat in het Engels wordt gegeven mag 50% van de leerlingen een A+ bepalen. Dit betekent: als je alles goed hebt en je wordt als laatste nagekeken, en de helft heeft al een A+ behaald, dan krijg jij geen A+. Naaaa mijn klomp brak. Dat is toch vreemd?! Daarom zaten de meesten hier (waarschijnlijk), omdat ze hier meer kans hebben op een A+, maar goed dat wij niet voor die A+ gaan dan, in het voordeel voor de rest.
Donderdag stond een presentatie op ons te wachten. Spanning en sensatie, over Holland Casino. Zenuwenzenuwen, maar uiteindelijk beter gedaan dan verwacht. Doood eng natuurlijk en ik maar denken dat die halve klas lastig Engels kon, nou het kwam er bij sommige vloeiend uit! Ik was in ieder geval trots op Yari & ik. Ik denk dat Paul ook tevreden was, ondanks hij zei: Okay, Okay. Good, Good. Hij ligt er denk ik ook aan wat dag hij heeft.
De week van de zenuwen, want vrijdag was Taekwondo, ja jullie denken ooooo taekwando waarschijnlijk. Nou we moeten daar een praktijk voor doen, met 6 studenten tegelijk een beetje schreeuwen en schoppen. Het begint dan bijvoorbeeld met: “AREE MAKIE, HEADSJON MAKIE, MOEMTON MAKIE” en dan nog wat pasjes erbij. Het was zeker een uitdaging, want een meid voor mij sloeg wat passen over, waardoor ik daarin half meeging. Dus ik ben benieuwd! Volgende week gaan we hiken met de man van Taekwondo, niet verplicht. We zijn dan een dag vrij en hij wilde graag een bergje beklimmen. Top, we are in!
Van de week kwam ik een mooie/gekleurde foto tegen op Facebook, toevallig was deze in Seoul gemaakt. Dus wij dachten, hier gaan we een kijkje nemen! Ieder half uur ongeveer komen er waterstralen uit de brug en dan zijn deze verlicht. Het was ongeveer een drie kwartier lopen vanaf de metro (wat een rond end was!). Eindelijk aangekomen bij de ‘brug van de foto’, viel dit enorm tegen. Er was kleur, maar zoveel kleur. Nee, totaal niet. Ondanks dat we zijn er geweest, we weten ook gelijk weer wat Photoshop met een foto kan doen en door de wandeling blijven we vast soepel.
Van het weekend, lerenlerenleren. Ik kom terug als een Koreaans studiebol jongens, moet alleen nog even koude koffie leren drinken. De handsome man van marketing had ons verteld, dat vandaag de lastigste toets zou komen. Nou voor degene die mij een beetje kennen, ik leg de lat al hoog en bij deze woorden nog hoger. Dus dit was een weekend leren, met af en toe een pauze. Zaterdag in de pauze even naar een markt gegaan, wat het zo druk was, geen links rechts kennende (natuurlijk)veel telefoons, waardoor er iedere minuut wel iemand tegen je aanliep. Yara had een riem gekocht, alleen deze moest nog wat kleiner worden gemaakt. Die man knip er zo een stuk af, wij keken stockerend toe. Uiteindelijk draait hij weer een schroefje er terug in en zag de riem er helemaal top uit, wat me enorm verbaasde! Daarnaast waren er winkeltjes die ALLEEN MAAR paraplu's verkochten. Hoe kan je dan blijven bestaan... En flink veel winkeltjes met bondjassen, sjaals en handschoenen. Daarnaast staat de sneeuwschuiver hier ook al in de hal! Zou het opeens min tien worden ofzo? Of zijn ze niets gewend? We wachten het af...
Maandag hadden we Strategisch management. Dit krijgen we van een beetje bolle, grijsharige, van ongeveer 65 jaar. Het is geen handsome man, laten we het daarop houden, maar wat een creativiteit, geheugen en kennis heeft deze man! Hij begint iedere les met ongeveer een uur over het nieuws. Na dit uur vroeg Yara nog wat dingetjes, waardoor we nog een half uur over het nieuws, landen, wereld en mensen hebben gepraat. Ook over Nederland, zo vind hij Nederlandse mensen vooral innovatief, eigenwijs en schetste hij even en beeld over Nederlanders die naar Duitsland gingen. Dat Nederlanders altijd met hun eigen tent of caravan op pad, een voorraad voedsel meenemen, wat rondkijken en vervolgens weer vertrekken. Nou Yara en ik moesten direct lachen, want we herkenden die beeld gelijk natuurlijk.
Vandaag was de toets. Oordoppen maar meegenomen dit keer, want de helft staat op na een half uur heb ik het idee... Laat ik er verder één ding over zeggen, de meneer heeft niet gelogen. Het was een lastige toets, eeuwige toepassingsvragen. Het lijkt wel alsof hij soms onze Engels wil testen door woorden te gebruiken wat het boek ook niet gebruikt. Wederom waren het weer 50 vragen, 5 antwoordmogelijkheden en anderhalf uur de tijd om er doorheen te komen. Nou dat is killing, killing, killing!
Naaaa, ik wat nu toch zag van de week! Gaan ze een lijn (op de straat, op een autoweg) opnieuw verven. In Nederland zit er iemand op een machine en rijdt die over de lijn heen en bam de lijn is er. Hier gaat het alsvolgt: vier mannetjes om een karretje, eentje met een stok met verf eraan, eentje die legt een touwtje neer langs de lijn, eentje die staat naar het verkeer te seinen en de laatste stond geloof ik wat aanwijzingen te geven. Wauw heb echt vol verbazing toegekeken…
En nu eerst na dit slopende tentamen, WIJN!
Veel liefde vanuit Seoul naar Nederland X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
